ترجمه : زهره روشنفکر

 

شرح 

آرامش! صلح! مهربانی! عواطف! احساسات! زندگی بی دغدغه و به دور از روز مره گی! در دنیای مدرنی که ماشین آلات و تکنولوژی بر سر تمامی سنتها و ارزشهای والای انسانی سایه افکنده و آنها را در خود محو و نابود کرده است، آیا جایی برای چنین واژگانی وجود دارد؟ همۀ ما در لحظات تنهایی و خلوت خود دوست داریم هوایی را تنفس کنیم که از آلودگیهای دغدغه و دودهای دنیای مدرن و ماشین زدگی پاک باشد، اما در هر گوشه ای، زیر هر سقفی و در هر خلوتی، بار زندگی مدرن بر دوشمان چنان سنگینی میکند که احساس خفقان میکنیم و یک آن هم نمیتوانیم خودمان را از روز مره گی وارهانیم. اورول در این رمان بر علیه پیشرفت و تکنولوژی و مرگ ارزشهای انسانی قلم میزند و برای از بین رفتن تمامی خصایل انسانی قدیمی اظهار تاسف می کند.