ترجمه : زهره روشنفکر

 

در این اثر، اورول با وجود ثبت خاطراتی شخصی، به انتقاد از فقر و نداری آدمهایی از اقشار پایین دست جامعه می پردازد و چهره بی رحم و ستمگرانۀ آن را می نمایاند. او همچنین طرز تلقی و باورهای مردم را نسبت به آواره های لندن نقد می کند و آنها را نادرست و در نتیجه تبلیغات و وجود قوانین موجود می داند که باعث چنین نتیجه گیری ای در ذهن مردم جامعه شده است. در پاریس، پس از آنکه مدتی رنج گرسنگی را متحمل می شود، به کار ظرفشویی می پردازد؛ کاری بسیار طاقت فرسا و سخت که چنانکه خود می نویسد، حتی لحظه ای استراحت ندارد.... او همچنین از وضعیت نظافت و کثیفی رستورانها و هتلهای پاریس و نیز وضعیت و امکانات موجود در مسافرخانه های معمولی لندن و خوابگاه های عمومی و نوانخانه های انگلیس شکایت می کند و مقررات و قوانینی را که بر آنها حاکم است، به باد انتقاد می گیرد. او همچنین مساله فقر و نداری را محدود به یک مکان و زمان خاص نمیداند و میگوید که در هر کشوری این معضل بزرگ اجتماعی وجود دارد و باید چاره ای در جهت رفع این ناهنجاری اندیشیده شود...

شرح 

این اثر اورول با آثار دیگر او تفاوت عمده ای دارد. این اثر چنانکه خود او هم در آخر آن میگوید، یک دفتر خاطرات روزانه است که در مدت اقامت نویسنده در پاریس و لندن نوشته شده است. اورول چهره واقعی فقر و نداری را نه تنها دیده؛ بلکه آن را لمس کرده و در آن دست و پا زده است. او که خودش در برمه مدتی شغلی دولتی داشته و یا به عبارت بهتر، پلیس بوده است؛ اکنون در کشور خودش، انگلستان مجبور است کاری کند تا گرفتار قانون نشود.