نویسنده : حمید اصلانیان

دوست داشت مثل فيلم‌ها تصوير شب و اين سكوت بي‌پايان محو شود در تصوير يك اتاق خواب با پرده‌ها و روتختي سفيد، با جاي دستخورده‌ي ليلا بشود كه طرح اندامش را روي ملحفه سفيد لمس كند ،این گودی دست‌ها که از نقطه‌ای شروع میشود و به اطراف باز می‌شود و این انحنای کمر روی زمینه‌ی سفید ،یا دست کم مهرداد سر برسد و همه‌چیز را بگوید ،نترسد ،فقط حرف بزند ،از همه‌چیز ،از این فکری که آزارش می‌داد و تا همین بیابان دلش را سوزن‌سوزن میکرد .

ریشه‌ی ما در رفتن است ،دل کندن و بریدن . این کتاب مجموعه‌ی ده داستان کوتاه است که در سالهای 87 و 88 نوشته‌شده‌اند ،آن‌زمان که تهران هنوز دریاچه نداشت .