نویسنده : الن لنگر

    ترجمه : فرامرز خضرایی 

در دهه 1970 که روانشناسی اجتماعی در حال تجربه ای به نام «انقلاب شناخت» و مطالعه و بررسی انواع تفکراتی که مردم داشتند بود، این سوال برایم مطرح شد که آیا اساسا مردم فکر می کنند پس از دهه ها تحقیق و تفحص متوجه شدم، با صراحت پاسخ یک «نه» بزرگ است. ادبیات روانشناسی اجتماعی معاصر نشانگر آن است که:

– ناهشیاری بسیار رایج است. در واقع به نظرم تمامی مشکلات ما چه شخصی و چه ارتباطی، حرفه ای یا اجتماعی به طور مستقیم یا غیر مستقیم از ناهشیاری نشأت می گیرند.
– احساسات، نیت ها و اهداف ما با کوچکترین تحریک ممکن است برانگیخته شوند و این برانگیختگی ها چندان براساس فرایند شناخت صورت نمی گیرند. به عنوان مثال علت خوش نیامدن ما از یک نفر شاید بخاطر تشابه اسمی وی با کسی باشد که او را دوست نداشته ایم.

– بدون آنکه متوجه باشیم تحت تاثیر دیگران قرار می گیریم و علاوه بر آن شواهد و مدارک گسترده ای دال بر وجود نگرش های قالبی یا کلیشه ای است که نشان می دهد یک دلیل ساده مانند نوع جنسیت یا نژاد می تواند یک سری فرضیات را شکل دهد و اطلاعات و ادله مخالف آن فرضیه ها را نادیده بگیرد. همه این ها نشانگر این است که مردم منفعلانه بر اساس محرک های محیط شان رفتار میکنند و نه بر مبنای یک انتخاب هشیارانه.

برگرفته از پیشگفتار کتاب