نویسنده : مهدی سلطانی

این دفتر شعر در بر دارنده ۷۶ قطعه شعر سپید از این شاعر است.

سلطانی متولد سال ۱۳۶۶ بوده و در کنار شعر به مستند سازی نیز مشغول است. در همین زمینه وی تاکنون مستندهایی چون از درکه تا سن‌پطرزبوگ، پروازی از جنس عشق، بشاگرد، لبه‌تاریکی، مهمان طهران، ماوراء جهان و جهان را به شاعران بسپارید را ساخته است.

سلطانی در موخره این دفتر شعر در متنی عنوان داشته است:

در جهان و نهانم همواره تصویرهایی بوده است که سلول به سلول  درگیرم کرده‌اند، بعضی اوقات به آغوشم کشیده‌اند و بعضی‌وقت‌ها مچاله‌ام کرده‌اند. من را از تن درآورده‌اند تا خود را بگویند؛ و خود را گفته‌اند. گاه با قلو در پرده‌پنهان خیال و گاه با دوربین و بر پرده پرنقش سینما. این است که خانه‌ام یک منظره دارد با دو پنجره. بارها آنچه را که از پنجره مستند دیده‌ام با شما در میان گذاشته‌ام اما دیگر نوبت شعر است. پنجره‌ای که شاید برایم عزیزتر بوده است و عمیق‌تر. پنجره‌ای که وسواس، آن را به تاخیر انداخته است. پنجره‌ای که حالا روبه‌روی شماست پس بالهای این کتاب را باز کنید و منطره را به پرواز در آورید.