نویسندگان این کتاب دو فیلسوف معروف و مشهور معاصر «ژیل دلوز» و «فلیکس گتاری» هستند. این کتاب 9 فصل دارد که به ترتیب عبارتند از «محتوا و بیان»، «ادیپ اغراق شده»، «ادبیات اقلیت چیست؟»، «مولفه‌های بیان»، «درون ماندگاری و میل»، «تکثیر سری»، «بلوک‌ها، سری‌ها، شدت‌ها» و «آرایش چیست؟».

مهم‌ترین و مشهورترین بخش این کتاب فصل سوم آن، یعنی «ادبیات اقلیت چیست؟» است. بسیاری از مخاطبان جدی فلسفه و ادبیات کتاب «کافکا: به سوی ادبیات اقلیت» را با این فصل می‌شناسند. نویسندگان بسیاری از نقدها و تحلیل‌های ادبی پس از انتشار این کتاب، ضمن شرح و تحلیل موضوع «ادبیات اقلیت» در نوشتارها و مقاله‌های خود، به این فصل ارجاعات بسیاری داده‌اند.

در بخشی از مقدمه مترجم بر این کتاب می‌خوانیم: «گتاری و دلوز می‌گویند، کسی که تا به حال موقع خواندن کافکا به صدای بلند نخندیده است، هنوز کافکا را نخوانده است، اما چه‌طور چنین چیزی ممکن است! دلوز همیشه در پاسخ به این سوال، انگشت اشاره‌اش را به سمت نیچه گرفته است. نیچه‌ی فیلسوف نیروها، نیچه‌ی زایش تراژدی، نیچه‌ی فراسوی نیک و بد و در آخر نیچه‌ی شطحیات.»