نویسنده : مریم جهانی

در «سنگ یشم» هم مانند اثر قبلی به سراغ قشری از جامعه رفته ام که پیش تر به آن کمتر پرداخته شده است. ماحصل ادبیات ما به خصوص در دهه‌های اخیر رمان ها و داستان های کوتاه بسیاری است که اغلب کاراکترهای اصلی اش نویسنده، زن خانه دار، مرد کارمند و یا قشر دانشگاهی است. شاید به همین دلیل نوشتن از یک راننده تاکسی زن در رمان «این خیابان سرعت‌گیر ندارد» تا این اندازه مورد توجه واقع شد. در «سنگ یشم» هم عمده روایت در دبیرستان رخ می‌دهد. مکانی که برای من و اغلب هم نسلان من نوستالژی غیر قابل انکاری دارد.

 وقایع و حال و هوای «سنگ یشم» اگر چه بومی است و در کرمانشاه رخ می‌دهد اما شیوه پرداخت و متمرکز نشدن بر عناصر بومی، قابلیت خوانش اثر و بن مایه آن را در سطح وسیع‌تری ممکن می‌کند.

 نوشتن این رمان اساسا برای من یک ادای دین بود‌. در واقع آرزویی ورای مشغله نوشتن و شاید بشود گفت وفای به عهدی با خود که یک سال و نیم زمان برد.

 حوادث این رمان بر اساس واقعیت نوشته نشده است اما در هر حال هر نویسنده‌ای در لحظه خلق متاثر از خاطرات انباشته در ذهنش است. اما این که عینا برگرفته از واقعیت باشد قطعا این طور نیست.

از توضیحات نویسنده