نویسنده : جرج الیور اسمیت

   ترجمه : فرزام کریمی ،مرتضی منصف

آرتور کلارک (نویسنده‌ی داستان‌های علمی-تخیلی) که ارادت خاصی هم به مکتب فوتوریسم داشته است در وصف جرج اسمیت می‌گوید: «نثر او به مثابه نثری‌ست که ظاهراً هیچ‌گاه با امنیت و آرامش کنار نیامده است؛ حتی در زمان بعد از جنگ جهانی دوم این ریسک بزرگی محسوب می‌شده که کسی بخواهد داستان‌های علمی-تخیلی بنویسد. او انگار مشغول بازی اسکی روی یخ بود. همه می‌دانند که «جان کمپل» (نویسنده، سردبیر و ویراستار) در ملاقاتی که مأمورین اف.بی.آی با او داشتند از او درخواست کرده بودند که دیگر از واژه‌ی اورانیوم در داستان‌هایش بهره نگیرد. علی‌رغم تمام این پافشاری‌ها، جورج داستان‌های زیادی درباره‌ی ایستگاه‌های فضایی نوشته است. نمونه‌ی کلاسیک او را در دهه‌ی سی می‌توان «موری لینستر» دانست. قطعاً او اولین نویسنده‌ی حرفه‌ای است که سعی می‌کند با نوشتن این‌گونه داستان‌ها در آن فضا، دست به طردی خودخواسته بزند.»