(یادداشت‌هایی در باب عکاسی)

نویسنده : رولان بارت

   ترجمه : فرشید آذرنگ

رولان بارت در پس علاقه‌اش به عکس و عکاسی، اندیشه‌هایش را در کتاب اتاق روشن به رشته ی تحریر درآروده است. این کتاب حاوی دو بخش مجزا است. در بخش آغازین بارت سعی دارد ویژگی‌های عکاسی را به زبانی ساده بیان کند. در مرحله‌ی اول، تعیین هرگونه رده بندی برای این هنر را نفی می‌کند و در جستجوی خاستگاه این نظم ناپذیری است:« این تقدیر (این که بی بودن کسی یا چیزی، عکسی هم در کار نیست) عکاسی را به نظم ناپذیری عظیم ابژه ها گرفتار می‌کند: - میان تمامی ابژه ها‌ی این جهان: چرا همین ابژه، همین لحظه، و نه چیزی دیگر [را عکاسی می‌کنیم] ؟ عکاسی رده بندی شدنی نیست چون هیچ منطقی برای نشان یا معرف قلمداد کردن هیچ یک از رخداد‌هایش وجود ندارد...»

امتیاز اصلی این کتاب، سعی بارت در همراه کردن توصیفات با عکس مربوطه است. لحن کتاب کمتر انتقادی است و بیشتر برای خود رولان بارت تجلی علت عشق او به عکاسی است. گویا نویسنده خودش را، خصوصاً در بخش دوم، روانکاوی می‌کند. این همان آخرین اثر بارت است که اتاق روشن نامیده شده است. وی عکاسی را در برابر نقاشی که اتاق تاریک است، اتاق روشن می نامد.