سینمای آنتونیونی، به‌ویژه در سه‌گانه معروف ماجرا، شب، و کسوف، سینمای زندگی انسان معاصر است ــ انسانی که در دنیای مدرن دچار ازخودبیگانگی است، انسانی که دلمرده است و زندگی‌اش، جدا از کسب ثروت و لذات مادی، خالی و بی‌هدف است.
کسوف آخرین اثر از این سه‌گانه، که در سال 1962 برنده جایزه ویژه هیئت داوران و نامزد دریافت نخل طلایی جشنواره کن شد، شاید رادیکال‌ترین فیلم این سه‌گانه باشد. در عین حال، تمام عناصر شاخص آثار آنتونیونی را می‌توان در اوج پختگی در این اثر مشاهده کرد. استفاده آنتونیونی از اشیاء و مکان‌ها نیز در کسوف چشمگیر است.