کتاب حاضر مشتمل بر مجموعه مقالاتي از پيران آذربايجان دربارة تاريخ تصوف آذربايجان است. از اين رو در گام نخست از کتاب سخنان تني چند از مشايخ معتبر قرن سوم تا پنجم هـ آذربايجان همچون: «ابراهيم جونياني»، «ابوبکر حسين بن علي بن يزدانيار ارموي» و... مطرح شده است. سپس گزارشي تحليلي از تحقيقات و سوانح زندگي پيران دورة اوج و شکوفايي تصوف آذربايجان ارائه شده که از لحاظ زماني فاصلة قرن ششم هـ. تا اواسط قرن هشتم هـ . را در برمي‌گيرد. در پايان نيز به دوران رکود و افول تصوف آذربايجان و واپسين چهره‌هاي شاخص آن پرداخته شده است. اين دوره از اواخر قرن هشتم هـ تا اوايل دورة صفويه را شامل مي‌شود و به همين جهت گزارش‌هاي ارائه شده نيز با ذکر يکي از شخصيت‌هاي معتبر تصوف حوزة تبريز يعني «خواجه محمد کُجُجاني» ـ که معاصر با سلطنت شاه اسماعيل اول بوده است ـ به پايان مي‌رسد.