در جوامع گوناگون دو وضع موجود را همواره بايد به خاطر سپرد: يكي آن كه اگر نسل هاي جديد، در مقابل سنتي كه از پدرانشان به ارث برده اند، پي در پي شورش نمي كردند و سر به عصيان برنمي داشتند، ما امروز هنوز در غارها زندگي مي كرديم.

دوم آن كه اگر روزي شورش و عصيان عليه سنت مورورثي، همگاني وعام شود، جاي ما دوباره در غارها خواهد بود.

پيروي از سنت و ايستادگي در برابر سنت به اندازه هم براي زندگي اجتماعي لازم و ضروري است.