سومين شماره از اين مجموعه پس از معرفي اجمالي رفيع حالتي ـ از پيشگامان عرصه‌ي كارگرداني و بازيگري تئاتر ـ دربرگيرنده‌ي نمايش‌نامه‌هاي تك پرده‌اي وي تحت اين عناوين است. افتضاح، عشاق پريشان، نمايش‌نامه در يك پرده، و مضرات ترياك. نگارنده درباره‌ي نمايش‌نامه‌هاي حالتي مي‌نويسد: برخلاف اكثر نويسندگان آن دوره، در آثار حالتي هيچ نشاني از آواز خواندن بازيگران نيست. جمله‌بندي ما هم روان‌تر است. اما ويژگي خاص متن‌هاي حالتي زن‌ها هستند و مكر زنانه، به ندرت مي‌شود متني از او يافت كه اين ويژگي را نداشته باشد. حتي در يكي از نمايش‌نامه‌هاي همين مجموعه كه نامي هم ندارد، با آن كه شخصيت اصلي نمايش، دختري پاكدامن است، اما باز هم مكر او محور اصلي قصه قرار مي‌گيرد. در يك‌جا جمع شدن مرد به ظاهر عاشق و پنهان كردن آن‌ها توسط معشوقه و در اخر، روبه‌رو شدن آن‌ها با يك‌ديگر در بسياري از آثار دوره‌ي مورد بحث، تكرار مي‌شود. اين ماجرا در نمايش‌نامه‌ي زن نجيب اثر سيدعلي نصر هم به همان صورت وجود دارد كه در نمايش عشاق پريشان يا نمايش بي‌نام مي‌بينيم.