سید محمدعلی جمال‌زاده  نویسنده و مترجم معاصر ایرانی است. او را پدر داستان کوتاه زبان فارسی و آغازگر سبک واقع‌گرایی در ادبیات فارسی می‌دانند.او نخستین مجموعهٔ داستان‌های کوتاه ایرانی را با عنوان یکی بود، یکی نبود در سال ۱۳۰۰ خورشیدی در برلین منتشر ساخت.داستان‌های وی انتقادی (از وضع زمانه)، ساده، طنزآمیز، و آکنده از ضرب‌المثل‌ها و اصطلاحات عامیانه‌است.وی در سال ۱۳۷۶ در ۱۰۲ سالگی در یک آسایشگاه سالمندان در ژنو، سوئیس درگذشت.

کتاب پیش‌رو شامل سه بخش است:

بخش یکم؛ خاطره‌های دکتر ناصرالدین پروین از محمدعلی جمال‌زاده و هر آن‌چه از او دیده و شنیده و دریافته، نوشته است؛ بی‌هیچ ممیزی و ستایش و نکوهش بی‌جایی.

بخش ‌دوم؛ شامل برداشت‌های مولف از روزنامه‌نگاری جمال‌زاده است.

بخش سوم؛ نیز به شماری از سندهای اختصاص یافته که جمال‌زاده خود به مولف سپرده است.