مترجم در مقدمه این کتاب آورده است، “بنابر تصور متعارف، تکنولوژی ابزار است و پیشرفت آن ما را به سوی آرمانشهر هدایت می کند اما ظاهرا سر از ویرانشهر در آورده ایم. پس تکنولوژی حتی اگر ابزار هم باشد، چیز نیست: وسیله صرف نیست. امری خنثی نیست. به سخن دیگر آیا تکنولوژی تجربه آدمی را تغییر می دهد یا نسبت به آن بی اعتناست؟”

در کتاب فلسفه ی تکنولوژی مقاله هایدگر با عنوان “پرسش از تکنولوژی” مقاله اصلی است. هایدگر از نخستین متفکرانی بود که تکنولوژی را به موضوعی برای فلسفه تبدیل کرد و از این رو طبیعی است در کتابی که در زمان ما درباره ی فلسفه ی تکنولوژی تدوین می شود سهمی عمده داشته باشد: سه مقاله از او و دو مقاله درباره ی دیدگاه های او که با توجه به دشواری نوشته های هایدگر می توانند در فهم سخن او بسیار کارساز باشند.

دست کم دو سنت فکری و فلسفی دیگر نیز به مساله ی تکنولوژی توجه داشته اند، یکی فلسفه ی تحلیلی انگلوساکسون و دیگری مارکسیسم. مقاله ای فلسفی در زمینه ی آزمایش های فیزیکی که مبشر جریان تازه ای در فلسفه علم است و مقاله ای درباره مفهوم تاویل و ماهیت انقلاب های علمی به آشنایی با دیدگاه های فلسفه ی تحلیلی کمک می کنند و مقاله ی «مارکس و ماشین» به بررسی نظرات مارکس درباره ی جبر تکنولوژیک می پردازد.