آثار اریک الی‌یز فیلسوف فرانسوی کاتولونیایی‌تبار (۱۹۵۷)، از زمان انتشار رساله‌ی دکترایش (زمان‌های سرمایه) در سال ۱۹۹۱ که زیر نظر دلوز و با مقدمه‌ی او نوشت، معرف «خطوط گریز» نوینی در فلسفه‌ی پسادلوزی است. آثار او در حرکتی «تراگذر» میان فلسفه، هنر، سیاست و هستی‌شناسی و فراسوی اندیشه‌ی سازمانی فیلسوفانی چون بدیو و رژیم‌های زیبایی‌شناسی رانسیر، بعد خلاقانه‌ی اندیشه‌ی دلوزی ـ گتاریایی را بدل می‌کند به «منطق زاینده‌ی امر واقع» و تولید یک «اندیشه‌ی خارج».