فلوطين آخرين فيلسوف بزرگ يوناني است كه در زماني كه از يك سو طرز فكر و فرهنگ هلني در برابر طرز فكر مسيحي عقب نشيني آغاز كرده بود و از سوي ديگر انديشه هاي هرمسي و روياهاي تئوزوفي گراي نخستين قرنهاي ميلادي فلسفه را به حد يك سلسله تشريفات سري تنزل داده بود و عوامل گوناگون زمينه را براي ظهور و گسترش فرهنگ قرون وسطائي آماده مي كردنند، به دفاع از حق حاكميت خرد به عنوان ابزار فلسفه وكليد حقيقت برخاسته و فلسفه تازه و بزرگي را بنيان نهاده استكه از حيث جهانگرديو اثربخشي، همه فلسفه هاي پيشين ـ بجز فلسفه ارسطو ـ را تحت الشعاع خود قرار داده و به موازات فلسفه ارسطو در فلسفه مسيحي و اسلامي تاثير بخشيده است چنانكه اثر انديشه هاي او و پيروانش را در نوشته هاي فيلسوفان و متفكران كشور ما بآساني مي توان يافت و از اين رو نوشته هاي فلوطين يكي از منابع اصلي فلسفه ماست.