منسفیلد از پیشگامان شیوه ی سیلان ذهنی در داستان نویسی به شمار می رود و تاثیر «آنتوان چخوف» بر او قابل ملاحظه بوده است و بسیاری از منتقدان آثار او را با چخوف مقایسه می کنند. منسفیلد همچون چخوف به جزییات و ریزه کاری های  رفتاری انسان ها بیش از رفتار دراماتیک شان توجه دارد. او نسبت به مسائل پیش پا افتاده ی زندگی عمیقا واکنش نشان  داده  و در ورای یک رویداد معمولی یا یک شخص بی اهمیت؛ انگیزه های سرنوشت ساز و مسائل ژرفتر را می یابد.

داستان های منسفیلد نه ساختار پیچیده ای دارد و نه پایان غافلگیرانه ای. اما نویسنده  در نهایت هنرمندی رویه و لایه بیرونی  حیات را پس می زند و عوامل  زاینده و آفریننده ی غم و شادی را لمس می کند.