در باب نظریه و تاریخ و نظریه‌‌پذیری تاریخ، مجادلات و مباحث متفاوتی میان علمای تاریخ و علوم اجتماعی وجود داشته و دارد. این مسئله ناشی از زاویه‌ي نگاه، نگرش‌های مصداقی یا کلیت‌پذیر و قاعده‌پذیری یا قاعده‌ناپذیری تاریخ است. از این رو، ورود به طرح چنین بحثی در قالب کتاب و مقاله، نیازمند دیدی وسیع و عمیق است. شاید از این روست که در موضوع نظریه و تاریخ، کمتر به فارسی، کتابی تألیف یا ترجمه شده است.

به همین جهت، پرداختن به چنین موضوعاتی، آن هم از زوایای مختلف، مفید خواهد بود. از این رو، انتشار کتاب «تاریخ؛ بررسی نظریه‌هایی درباره‌ی تاریخ» آن هم به قلم یکی از اساتید نام‌آشنای باستان‌شناسی را می‌بایست گامی مثبت در این راستا در نظر داشت.

ویر گوردون چایلد برای محققین تاریخ در ایران نامی آشناست. «انسان خود را می‌سازد»، «منظور اجتماعی»، «سیر تاریخ»، «درآمدی کوتاه بر باستان‌شناسی» و «جامعه و دانش» از جمله کتاب‌هایی است که از وی در ایران منتشر شده است. چایلد معتقد است: «کار تاریخ‌دان، نمایاندن نظم تاریخی در فرآیند تاریخ است.» در این راستا، او هدف کتاب خود را این‌چنین معرفی می‌کند: «هدفمان این است که تا اندازه‌ای با بررسی نظریه‌های گوناگون نظم تاریخی، نشان دهیم که خواننده واقعاً باید منتظر مشاهده‌ی کدام نظم در تاریخ باشد و مطالعه‌ي تاریخ متضمن چه فایده‌ای می‌تواند بود.» (ص ۱۷) کتاب اخیر چایلد در هفت فصل منتشر شده است.