روش پژوهش و دیدگاه تحلیلی نویسنده در این اثر، تدوین نوعی کتاب راهنما برای خواندن و فهمیدن آثار نیچه با محوریت «چنین گفت زرتشت» است. درک و دریافت صحیح این کتاب نیچه، مشروط به درک درست پیشگفتار آن است. به همین دلیل ابر سوفرن، کتابش را با این دیباچه آغاز می کند.

به اعتقاد نویسنده این اثر، «چنین گفت زرتشت» احتمالا مهم‌ترین و به‌یقین معروف‌ترین کتاب نیچه است. حتی بیش از معروف، کتابی تقریبا مردمی است، چرا که هر فردی آن را خوانده یا دست کم ورق زده، اما شکل شاعرانه این اثر که همه را فریفته می‌سازد، گیج کننده است و بیشتر وقت ها خواننده را از مرز برخورد نخست فراتر نمی‌برد.

ابر سوفرن در بخشی از مقدمه این اثر می نویسد: «این کتاب نیچه از مطالعه‌ای که هنوز به پایان نرسیده، کنار گذاشته می‌شود و در بهترین حالت، جز چند گزین گویه خوش ساخت چیزی به یاد نمی ماند. گزین گویه‌هایی که به تنهایی و جدا از بافت اصلی چه بسا بدترین تعابیر نادرست را برانگیزند. پس این کتاب، اثری که همزمان این همه جذاب و گمراه کننده است، چه معنایی دارد؟ چرا گفتارش هنوز به ما مربوط می‌شود؟ روشن کردن این نکته ها هدف جستار حاضر است که کلیدهایی را که نیچه در پیش گفتار زرتشت برای خواندن این اثر و کل آثارش در اختیار ما می‌گذارد، خاطرنشان می‌سازد.»