«بی‌تردید فیروز ناجی، یکی از نام‌های مهم و اثرگذارِ شعر ایران است که صدای متمایز او در همه‌ ادوار شعر معاصر، از نیما تا امروز، به گوش رسیده است. شاعری که در 1348 حضورش، اعتباری برای بیانیه‌ شعر حجم به‌شمار می‌آمد و «شعر دیگر» وامدار شاعرانگی و زبان و لحن متفاوت او بوده و هست.

اِشراف فیروز ناجی به تئوری و تاریخ شعر و آشنایی‌اش با ادبیات سایر ملل، او را به حیطه‌ نقد و نشریات ادبی آن روزگار کشاند، چه این‌که فعالیت او در مطبوعات، زمینه‌ای فراهم کرد تا شاعرانی جوان و نوجو، پا گیرند و شعر را نه تفنن که دغدغه‌ای جدی و درونی بشمارند. حضور فیروز ناجی در مجلاتی همچون «تماشا» و سرپرستی صفحات پربار شعرِ این نشریات، بی‌شک بهترین ادوارِ آن‌ها را رقم زده است.



برای نخستین‌بار پس از 1359   مجموعه سه دفتر شعر از فیروز ناجی  با نام‌های زیر در این کتاب منتشر شده است :

«نام‌های بسیار» (1353)
«دورنمای زمستانی با یک سگ و صاحبش» (1359)
«راه‌های دزدیده» (1372)

دو دفتر اول در دهه پنجاه، به شکلِ محدودی منتشر شده‌اند، اما «راه‌های دزدیده» برای بار نخست است که در قالب کتاب، به چاپ و دستِ مخاطبان می‌رسد و دربرگیرنده شعرهای شاعر از 1356 تا 1372 (1993- 1978) سُروده شده در تهران و پاریس است.