در کتاب حاضر، نویسنده اصطلاح کارگر جمعی مارکس را به همه بخش‌های کار اجتماعی تعمیم می‌دهد و همه کارهایی را که از نظرگاه سرمایه و منافع آن مولد نیستند، اما درواقع برای رشد و بازتولید کارگر جمعی ضرورت دارند، ازجمله کارهای مولد (ازنظر گاه اقتصاد سیاسی طبقه کارگر) ارزیابی می‌کند و به‌این‌ترتیب سعی دارد بر شکاف کار مولد و کار غیرمولد غلبه کند. ازنظر او، علت بررسی محدود مارکس از مقولهٔ کارگر جمعی این بود که وی مشغول پژوهش درباره آن بخش از کارگران بود که در عرصه تولید سرمایه‌داری (تولید ارزش اضافی) به کار مشغول بوده و سرمایه میانجی آنان و محصول کارشان بود. اما اقتصاد سیاسی طبقه کارگر در عصر ما وظیفه دارد پروژه ناتمامِ تئوریکِ مارکس را به پایان برد.