ترجمه : کورش صفوی

 

كتاب بوطيقاي ساخت گرا از جمله نخستين تلاش ها براي جذب ساختارگرايي فرانسوي در زمينه و چشم انداز فرهنگ آنگلوـ امريكايي است. كالر در همان حال كه نگاه انتقادي خو را به مهم ترين طرح هاي ساختارگرايي از طريق تجربۀ آن ها در ميدان عمل حفظ مي كند همواره مدافع ساختارگرايي باقي مي ماند وبه صداي اين جنبش در امريكا بدل مي شود. او با پذيرش اين فرض كه زبان شناسي بهترين الگوي دانش براي علوم انساني و اجتماعي است، تمايز چامسكي ميان"توانش" و "اجرا" را بر تمايز سوسور ميان "دستگاه زبان" (لانگ) و "گفتار" (پارول) ترجيح مي دهد و در نتيجه كانون توجه را از متن به خوانندۀ ماهر انتقال مي دهد و در همان حال موضع هشداردهندۀ خود را در مورد استفادۀ مستقيم از شگردهاي زبان شناسي براي ادبيات حفظ مي كند. از نظر او موضوع بوطيقا خود اثر ادبي نيست بلكه امكانات "فهم پذيري" آن است. صاحب نظران فقدان تمايز ميان ادبيات و نهاد نويسندگي را ايرادي بر آراي او به حساب مي آوردند.