ترجمه : فتاح محمدی

 

 

سوزی گابليك در "آيا مدرنيسم شکست خورده است؟" سنت مدرنيسم تجسمي و استحاله هاي آن از دهۀ 80 ميلادی به اين سو را از منظري كليت نگر و در نسبت با برخي روندهاي عام جامعۀ مدرن همچون فردگرايي، ديوان سالاري، كثرت گرايي، دين گريزي، افسون زدايي و ــ در دهۀ اخيرــ جهاني سازی، مورد تحليل و بررسي انتقادي قرار مي دهد. نويسنده با تكيه بر مقولۀ "بيگانگي" و خودآييني نهادي و زيبايي شناختي هنر مدرن، چنين استدلال مي كند كه در دورۀ مدرنيسم پسين و پست مدرنيسم اين بيگانگي و فاصله، كه در جنبش های آوانگارد ابتداي سدۀ بيستم نيز وجود داشت، به نوعي بي پيوندي و خودبسندگي حرفه اي ـ اقتصادي تمام عيار بدل شده است كه امكان هر گونه مداخلۀ بامعناي هنر در ساير حوزه هاي عمومي حيات اجتماعي را از ميان برداشته است. گابليك از موضعي اخلاقي به نقد اين وضعيت مي پردازد، و با تكيه بر اصولي چون همبسته سازي حوزه هاي مختلف كنش اجتماعي و حركت در وراي مرزهاي رشته اي و تخصصي، پيشنهادهايي ايجابي براي خروج از اين وضعيت ارائه مي دهد.