«فلسفه به روایت سینما» روایتی جدید از سرگذشت فلسفه و مسائل آن است. مؤلف در این روایت از آثار سینمایی برای بیان و توضیح آرا و مواضع فلسفی خود بهره می‌گیرد و قلمی که برای روایت خود برمی‌گزید قلمی ساده و آسان فهم است. به این اعتبار، اگرچه مباحث این کتاب تخصصی است اما برای مخاطب عام هم جذاب و خواندنی است.

عنوان اصلی کتاب «فلسفه به سینما می‌رود» است که مترجم با توجه به محتوای کتاب،‌ فحوای کلام نویسنده را به «فلسفه به روایت سینما» ترجمه کرده است.

کریستوفر فالزن معتقد است «فلسفه» بتدریج در حال تبدیل شدن به «سینما» است! بعد از 2500 سال که فلسفه بار انتقال فرهنگ و تمدن بشری را طی تاریخ بر دوش می‌کشید، اکنون این وظیفه به «سینما» محول شده است و «تصویر» و «درک بصری» آرام آرام جا پای متون نوشتاری فلسفی می‌گذارد.

ادعای نویسنده در این کتاب این است که امروزه به جای کلاس فلسفه، این سینما است که جهان‌بینی فلسفی و نگاه فیلسوفانه را به مخاطبش می‌آموزد. به زعم او، ما با دیدن فیلم می‌توانیم روایتی از مهمترین مسائل فلسفی به دست آوریم. او بدین منظور بر «تصور بصری» مخاطب تأکید می‌گذارد و برای تشریح مباحث خود بر ژانر خاصی تأکید ندارد و معتقد است سینما در هر قالبی از کمدی گرفته تا تراژدی و حماسی قابلیت بیان فلسفی و انتقال مفاهیم فلسفی را دارد. فصل‌های کتاب چنین عنوان گرفته‌اند: نمایش تصویری افلاطون/ نظریه معرفت/ همه من؛ خود و هویت شخصی/ جنایت‌ها و گناه‌ها؛ فلسفه اخلاق/ مورچگان؛ فلسفه اجتماعی و سیاسی/ عصر جدید؛ جامعه، علم و تکنولوژی و جام مقدس؛ اندیشه انتقادی.