شر چیست؟ جایگاهش کجاست؟ آیا اصلا جایگاهی دارد؟ اسمی است که سرشتی ذاتی دارد، یا صفتی است که ما را به رفتارهای شرارت‌بار می‌دهیم؟ چه تفاوتی هست بین شر و رذیلت؟ وعمدی بودن جرم و گناه ما چه تاثیری بر ماهیت عمل ما می‌گذرد؟

خانم دارل کوئن با نقد دیدگاه اخلاق‌گرایان و خردگرایان به طرح این نظریه‌ی شگفت انگیز می‌پردازد که منشا شر برخلاف آنچه همگان می‌پندارند خشونت نیست، بلکه رنج ناشی از جهل زیسته است که بر پریشانی‌هایی چون خودشیفتگی ‌، ملال، ریاکاری، توهمات خیالبافانه، خیانت، اهریمن‌سازی از دیگران، و جزم‌اندیشی می‌انجامد. 

نویسنده سازوکار این پریشانی‌ها را در شخصیت‌پردازی قهرمانان آثاری ریپلی بااستعداد اثر پاتریشیا های اسمیت، کلاوس مان، دکتر جکیل و مسترهاید رابرت لوئیس استیونسن، تنگناهای هنری جیمز، کمدی الهی دانته، رساله‌ی انوتوفروی بخش‌هایی از انجیل بازمی‌نمایاند و با زبانی همدلانه خواننده را به شناخت عمیق ریشه‌ها و مبانی تکوین شر فرا می‌خواند.‍