این نمایشنامه درباره‌ خانواده‌ای است که با ورود یک شیء غریبه به خانه‌ آن‌ها موقعیت و آرامش موجود در کانون این خانواده بر هم ریخته می‌شود و تک‌تک اعضای حاضر در این خانه سعی می‌کنند تا دیدگاه خود را نسبت به این شیء ناشناخته ابراز کنند که این تلاطم‌گویی‌ها باعث ایجاد داستان‌هایی برای پیش بردن این اثر نمایشی می‌شود.


این متن دارای 4 کاراکتر نمایشی (ابراهیم، مرضیه، یونس و سعید شهرزاد) است که بن‌مایه اساسی آن به جایگاه زن در جامعه اشاره دارد.

در بخشی از متن کتاب مي خوانيم: 

«ابراهیم، توجاهلی دختر. جهل داری به کاری که می‌کنی. خیال می‌کنی همه‌ش همینه؟ خط کشیدن؟ خیال می‌کنی برای من ساده بوده، ساده‌ست این خط کشیدن؟ خیال می‌کنی برای یونس ساده بود؟ تو جاهلی به کاری که می‌کنی. این زن از رنج می‌گه اما خودش با قلمش اسباب رنجه. این نوشته تو دست یک جوون نوبالغ، چیزی رو توش زنده می‌کنه که نباید زنده بشه. که اگه زنده بشه وای که هیولای درنده، وای که مار غاشیه، وای که افعی میل و هوس، افعی وسوسه، افعی گناه. تو اینا رو می‌فهمی؟ چی می‌شه اگه چلوی چرب بریزن تو حلق یه نوزاد؟»