ولادیسلاف تاتاركیویچ كی از بزرگترین فیلسوفان لهستان در قرن بیستم به شمار می آید. مشهورترین اثر او كتاب بزرگ تاریخ زیبایی شناسی است كه در سه مجلد به چاپ رسیده و مراكز معتبر زیبایی شناسی و فلسفه هنر در جهان از جمله انجمن زیبایی شناسی آمریكا آن را بحق، بزرگترین و معتبرترین تاریخ زیبایی شناسی شمرده اند.

هنر یكی از دستاوردهای مهم بشر به شمار می رود و تجربه و درك زیبایی شناسانه نیز از تجربه های مهم و دیرپای تاریخ بشر محسوب می شود. یكی از حوزه های مهمی كه تاتاركیویچ به شكلی گسترده و روشمند در آن تحقیق كرده، اندیشیده و صاحب تألیف است زیبایی شناسی و تاریخ آن است. گفتار حاضر روزنه ای است به اندیشه های تاتاركیویچ در این حوزه كه بر پایه مجموعه سه جلدی كتاب تاریخ زیبایی شناسی وی (ترجمه انگلیسی به قلم آدام و آن چرنیفسكی) كه در سال ۱۹۹۹  تجدید چاپ شد نوشته شده است: تاتاركیویچ درباره مقوله های مهم مربوط به بحث زیبایی شناسی سخن می گوید و دسته بندی روشمندی از آنها به دست می دهد. یكی از این موارد مقوله منشأ تاریخ زیبایی شناختی است: تاتاركیویچ در مقابل این پرسش كه تاریخ زیبایی شناسی از چه وقت آغاز شد چنین می نویسد: «اگر بخواهیم این اصطلاح را در عامترین معنای آن بفهمیم كه در آن صورت شامل زیبایی در معنای ضمنی و غیرصریح (implicit) زیبایی شناسی نیز می شود آنگاه باید گفت منشأهای آن در غبارهای كهن زمان گم شده است و فقط به صورت عامدانه و خود خواسته می توان درباره این منشأها تصمیم گرفت.»...