محمد علی عمویی (۱۳۰۷ کرمانشاه) تحصیلات ابتدایی را در کرمانشاه و دوره متوسطه و دانشکده افسری را در تهران گذراند.از اعضای تشکیلات افسران حزب توده ایران و عضو کمیته مرکزی حزب بود. او اولین بار، پس از کودتای ۲۸ مرداد دستگیر و زندانی شد. و در آستانه انقلاب ایران، به همراه دیگر زندانیان سیاسی آزاد شد.

عمویی از باسابقه‌ترین زندانیان سیاسی درایران است که ۲۵ سال از عمر خود را در سال‌های قبل از انقلاب ایران در زندان به سر برده‌است. پس از ۱۸ سال ساواک با وی وارد مذاکره شد، و پیشنهاد همکاری به وی داد که عمویی نیز پذیرفت، به همین دلیل وی را به بهانه پرونده محمد مفیدی به ظاهر جهت بازجویی مجدد در سال ۱۳۵۰ به کمیته مشترک بردند. در آنجا آموزشهای لازم به وی داده شد و جهت حفظ ظاهر به عنوان زندانی سیاسی به زندان برگردانده شد. از سال ۱۳۵۰ به بعد وی پروژه‌های ساواک در داخل حزب توده ایرا ن را تا انقلاب ایران به پیش برد.

در اسفند ماه ۱۳۵۷، پلنوم شانزدهم حزب توده محمدعلی عمویی را که همکاری وی با ساواک مکتوم مانده بود و پنج تن دیگر از اعضای سازمان افسری حزب (عباس حجری، تقی کی‌منش، اسماعیل ذوالقدر، ابوتراب باقرزاده، رضا شلتوکی) را که ۲۵ سال در زندان‌های حکومت پهلوی بودند را، غیابا به عضویت کمیته مرکزی انتخاب کرد هیأت سیاسی حزب در خرداد ۱۳۵۸ عمویی را به عضویت هیأت دبیران (و به تبع آن هیأت سیاسی) در آورد.در فروردین ۱۳۶۰، پلنوم هفدهم عضویت وی را در هیأت دبیران ابقاء نموده و او به عنوان مسئول روابط عمومی و روابط بین‌المللی برگزید