در هوای دوردست‌ها، هفت داستان کوتاه است از علی فاطمی که، با حسی زیرپوستی از دلتنگی و نوستالژی، فضاها، آدم‌ها، عشق‌ها و اتفاقاتی را به تصویر می‌کشد دورمانده از روزگار ما، ولی بسته‌ی جان آدمی. هوای دوردست‌ها هوای خود است تمنای زلال‌بودن خود. خودی که هم ذات‌پنداری خواننده را سیراب می‌کند.