رحیم معینی کرمانشاهی در سال 1304 در یک خانواده اصیل در کرمانشاه دیده به جهان گشود. پدرش کریم معینی، ملقب به سالارمعظم ، مردی شجاع و دلیر بود و به واسطه رفاقتی که با نصرت الدّوله فیروز داشت، چندی از طرف وی به حکومت فارس منصوب شد. معینی ابتدا به نقاشی پرداخت ولی با مخالفت خانواده آن را رها کرد. در شهریور 1320 و هم زمان با اشغال نظامی ایران و سقوط رضا شاه فعالیت های سیاسی خود را آغاز کرد و از طریق نوشتن مقاله های تند و صریح مخالفت های خود را آشکار ساخت. از جمله فعالیت های عمده ی او انتشار روزنامه انقلابی سلحشوران غرب بود که در پی آن گرفتار زندان و تبعید شد. بعد از مدتی به تهران باز گشت، شیوه تازه ای در پیش گرفت و این بار غزل هایش وسیله نشان دادن خشم و اعتراضش نسبت به اوضاع اجتماعی قرار گرفت . حاصل فعالیت های ادبی او کتاب فطرت و مجموعه ای از اشعار است به نام ای شمع ها بسوزید . استاد معینی کرمانشاهی قبلا عشقی و بعد از مدتی شوقی و سپس امید و بالاخره معینی را برای تخلص برگزید.