ترجمه : مهدی افشار

 

برای کودک روستایی‌ که شکوه بزرگی و عظمت را در نشستن بر پشت اسب می‌بیند و قرن‌ها به وراثت برتری سواره‌ها بر پیاده‌ها را دریافته، چه هدیه‌یی گران‌بهاتر از کره اسبی می‌تواند باشد که نوید آن برتریِ دیرینه‌سال را می‌دهد و آن‌گاه که یاران دبستانی‌اش را تا استبل پدری می‌کشاند تا او را برای داشتن کره اسب زیبایش ستایش کنند، چه غروری در وجودش پای می‌گیرد و چه اندوه بزرگی در وجودش لانه می‌کند آن‌گاه که کره‌اش پس از آن همه تیمار، جان می‌سپارد‌ و چه دردی بر دلش می‌نشیند آن‌گاه که لاشخوری به لاشه کره‌‌ی محبوبش می‌چسبد تا به اندازه منقاری گوشت از آن برگیرد. جان اشتاین‌بک، اسب سرخ را به‌صورت چهار داستان کوتاه و مستقل رقم زده که در هر داستان مراحل مختلف رشد و نمو جودی، شخصیت محوری داستان، از کودکی به بزرگ‌سالی به‌تصویر کشیده شده‌. در هر داستان یا به اعتباری در هر فصل، اشتاین‌بک با دقت و مهارت تمام شرایط خاصی را کنار یک‌دیگر قرار داده که جودی کودک و سپس نوجوان باید با آن شرایط مواجه شود. از طریق بهره‌گیری از نمونه‌های روشن و نیز استعاره‌های هشیارانه، اشتاین‌بک بر برخی خصوصیات جودی انگشت تاکید می‌گذارد و نشان می‌دهد چه‌گونه شخصیتش در طول این چهار فصل، مسیر بلوغ را درمی‌نوردد.