«خانه» آخرين رمان «توني موريسون» نويسنده‌‌ى امريکايي سياه‌پوست با ترجمه‌‌ى «ميچکا سرمدى» راهی ویترین کتاب‌فروشی‌ها شد.

سرمدي پيش از اين آثاري چون «شبي عالي براي سفر به چين» نوشته‌ى «ديويد گيلمور» و «پيله و پروانه» نوشته‌ى «ژان دومینیک بوبی» و «راه رفتن قهرمان» نوشته‌ى «آنیتارائو بادامی» را ترجمه کرده بود.

حالا ترجمه‌ى تازه‌ترين رمان توني موريسون، برنده‌ى نوبل ادبيات، را راهى کتاب‌فروشى‌ها مى‌کند. «خانه» يکي از محبوب‌ترين رمان‌هاى موريسون شده است، رماني که بسياري از منتقدان آن را با اثر شگفت‌انگيز او يعني «دلبند» مقايسه مى‌کنند.

«نيويورک ريويو آو بوکز» درباره‌ى اين رمان نوشته است: «بهار 2012 براي توني موريسون بازگشتي دوباره بود، او با رمان "خانه" تجربه‌ى ارتباط عاطفي عميق با مخاطبش را زنده کرد، درست مثل اتفاقي که با رمان "دلبند" ميان او و خوانندگانش افتاده بود.»

موريسون در دهمين رمان خود به فضاهاي تازه‌اى دست يافته است، رمان کوچک و کم‌حجم «خانه» را در روزهايي نوشته است که در غم از دست‌ دادن پسرش سوگوار بود. موريسون گفته است: «روزهايى بود که فکر مي‌کردم ديگر نمى‌توانم بنويسم، آدم‌ها تسلي‌ام مى‌دادند، اما اين تسلى کمکى به من نمى‌کرد، من چيزهايي را در زندگي از دست داده بودم و تنها باقى‌مانده‌ى دنيا برايم نوشتن بود که به "خانه" ختم شد و نجاتم داد.»

اين نويسنده‌ى سياه‌پوست امريکايى در 81 سالگى داستانى حماسي خلق کرده است. روايتي از حال‌وروز مردى خسته به نام «فرانک» که راهى جنگ مى‌شود و همراه ارتش راهى آن‌سوى آب‌ها و بعد از بازگشت با مفاهيم تازه‌اى در زندگى شخصى و روابطش روبه‌رو مى‌شود. داستان در اوايل دهه‌ى 50 مى‌گذرد و رابطه‌ى پيچيده‌ى آدم‌ها و بازگشت به گذشته‌شان به نوعي حکايت از نقش پُررنگ گذشته‌هايى دارد که آدم‌ها با آن تسويه‌حساب نکرده‌اند.

توني موريسون تاكنون جوايز معتبرى چون نوبل ادبيات و پوليتزر را از آن خود كرده است. از او به عنوان نويسنده‌اى ياد شده كه رمان‌هايش سرشار از عناصر بصرى و مضامين شاعرانه هستند و به واقعيت زندگي امريكايى جان مي‌بخشند. اين رمان به‌زودى از سوى «نشر زاوش» در 144 صفحه منتشر مى‌شود.