در تابستان 1920 میلادی در حالی که دو سال هم از خاتمه جنگ جهانی اول نگذشته بود و بخش‌های وسیعی از جهان هنوز درگیر تبعات گسترده این واقعه بود، بین دولت نوپای لهستان و روسیه شوروی جنگی درگرفت که گرچه در مقایسه با نبردهای سهمگین جنگ جهانی پیشین واقعه خرد و محدودی بیش نبود، ولی از لحاظ تاثیر بر سرنوشت اروپا و حتی تا حدودی جهان جنگی سرنوشت ساز بود.
«ورشو 1920، تلاش نافرجام لنین برای چیرگی بر اروپا» نوشته آدام زامویسکی و با ترجمه کاوه بیات عنوان کتابی است که نتایج جدیدترین بررسی‌ها درباره جنگ میان لهستان و شوروی در سال 1920 را ارائه می کند.
در این کتاب در عین تاکید و توجه به ابعاد نظامی امر، از فضای حاکم بر این واقعه نیز تصویری گویا به دست می‌دهد؛ تصویری که هم جایگاه نبرد ورشو را در چارچوب تحولات سیاسی لهستان روشن می‌کند و هم اهمیتش را از لحاظ مناسبات جهانی در آن مقطع نشان می‌دهد. مترجم در مقدمه این کتاب پیروزی لهستانی‌ها بر ارتش سرخ را به عنوان نقطه عطفی در رویکرد سیاسی بلشویک‌ها نسبت به جهان پیرامونشان یاد می‌کند و می‌نویسد: «لرد دابرنون، سرپرست کمیسیون مشترک متفقین در لهستان، با اشاره به نقش سرنوشت ساز نبرد ورشو در حفظ مبانی تمدن غرب، آن را با نبرد تور در سال 732 میلادی /114 هجری قمری مقایسه می‌کند که در خلال آن شارل مارتل به پیشروی بی‌وقفه سپاهیان اسلام به دل اروپا پایان داد.

توخاچفسکی نیز که فرماندهی عملیات را برعهده داشت بعدها در اشاره به شکست ورشو چنین نوشت: «در سراسر کشورهای اروپایی کاپیتالیسم در حال تلوتلو خوردن بود. کارگران سربلند کرده و دست به اسلحه می‌بردند. تردیدی نیست که اگر در ویستولا پیروز شده بودیم سراسر قاره اروپا را آتش انقلاب فرامی گرفت... »