مجموعه‌ی «تجربه و هنر زندگی» تلاشی است برای آشنایی انسان بر زوایای تاریک و پیچیدگی‌های مسائل زندگی‌اش و نیز دعوت از وی برای تفکر بیشتر و یافتن راه‌حل‌های مخصوص به خود در مورد مسائل زندگی با استفاده از تجربه دیگران.

این مجموعه توسط گروهی از مترجمان به سرپرستی خشایار دیهیمی منتشر و روانه بازار کتاب شده است.

خشایار دیهیمی در بخشی از مقدمه نسبتا بلند خود بر این مجموعه می‌نویسد: با اینکه کتاب‌های این مجموعه فلسفی هستند اما چون فلسفی به معنای خاصی هستند، در عنوان مجموعه به جای لفظ «فلسفه» از «هنر زندگی» استفاده شده است. مجموعه هنر زندگی همچنانکه از عنوان آن هم بر می‌آید به دو دسته کتاب تقسیم می‌شود؛ کتاب‌های نظری «هنر زندگی» و زندگی‌نامه‌‌ها، زندگی‌‌نامه‌های شخصی، یادداشت‌های پراکنده و خاطراتی که صرفاً تجربه زندگی هستند.

دیهیمی همچنین در بخش دیگری از مقدمه این مجموعه تصریح داشته است: اینها (موضوعات آثار این مجموعه) مسائلی است که تقریباً همه فیلسوفان هنر، دغدغه‌اش را دارند: معنای زندگی، خوشبختی، نوع‌دوستی، سرشت بشر، فضیلت، مبانی ارزش‌ها، شخصیت، همزیستی مسالمت‌آمیز، ترس، درد، بیمای، ملال و ...

 اين کتاب از این مجموعه به مسايل مربوط به تاثير مرگ بر ذهن و روح بشر پرداخته و سرفصل هاي «کنار آمدن با مرگ» ، «مرگ و ناميرايي» ، «زيستن با مرگ» و در پايان مطالبي براي بررسي بيشتر را مطرح کرده است. در بخشي از توضيح کتاب آمده است :
«ساده ترين و معمولي ترين راه خلاص شدن از کابوس مرگ ، فکر نکردن به آن است. شبيه آن غژغژ ضعيفي است که گاهي از ماشين مان مي شنويم ... اما مرگ را نه مي توان علاج کرد و نه کنترل. خيره شدن به پرده نمايش در آن بالا ، مانع از افتادنش نمي شود. فکرکردنِ مدام به مرگ به اميدِ دفع خطر آن مثل کار آدم هاي وسواسي است که دايما دست هاي شان را مي شويند. آنها هميشه احساس مي کنند کثيف و ناپاکند و اميدوارند که شستن و آب کشيدنِ کافي تهديد آلودگي را برطرف کند. اما ميکروب هم مانند مرگ ، هميشه با ماست. هيچ مناسک و آدابي نيست که تهديدِ آنها را رفع کند ، يا چيزي که به ما اطمينان بدهد فاصله اي ميان ما و آنها وجود دارد.