در جستجوی زمان از دست رفته (7 جلدی)
نویسنده : مارسل پروست
ترجمه : مهدی سحابی
«در جستجوی زمان از دست رفته» عنوانی است که خود یک مسأله ذاتی انسان را به بحث میگذارد، مسألهای که شاید همیشه یکی از جدیترین دغدغهها و حتي جدیترین دلمشغولی بشر بوده باشد. فانی بودن، اگرچه صورتی جسمانی دارد، اما حقیقتش در زمان است که معنا مییابد. اصلاً معنا نیز ماهیتی وابسته به زمان دارد و چه چیزی را میتوان یافت که هستیاش در گروی زمان نباشد؟ مارسل پروست هفت جلد کتاب نوشت با بیش از دو هزار شخصیت، و در طول حدود ۹۰ سالی که از انتشار این اثر میگذرد، چه بسیار انسانهایی که تنها با نام رمان او، هزاران صفحه کتاب درباره زمان از دست رفته اندیشیدهاند. آنها که خود کتاب را خواندهاند و مقهور چیزی شدهاند که با هیچ چیز نمیتوان توضیحش داد. پروست در «در جستجوی زمان از دست رفته»، تابوی مهمی را شکست، تابوی تاریخمندی ذهن انسان. انسانی که دائماً به دنبال صرفِ زمان بوده و تاریخمندی و تلاش برای کشیدن افسار زمان در قالب اغواگر فرهیختگی گنجانده، درمییابد که در مقابل زمان خلع سلاح است و این یکی از پردههای آغازین رمانِ مدرن شد.
رمان «در جستوجوی زمان از دست رفته» بیش از هرچیز به خاطر حجم زیاد و زمینهی حافظه غیرارادی مشهور است. ترجمهی دی.جی انرایت از «در جستوجوی زمان از دست رفته» که در سال ۱۹۹۲ چاپ شد، حجمی نزدیک به یک و نیم میلیون کلمه دارد که نشان میدهد اثر جاودانهی پروست، یکی از بلندترین رمانهای تاریخ ادبیات است. پروست نوشتن «در جستوجوی زمان از دست رفته» را از سال ۱۹۰۸ شروع کرد، اما هستهی اصلی کار در سال ۱۹۰۹ شکل گرفت، او به مدت ۱۳ سال روی نوشتن این رمان وقت گذاشت تا اینکه در پاییز سال ۱۹۲۲، بیماریاش او را از پای درآورد. پروست ساختار این رمان را در ابتدا طرحریزی کرده بود، اما پس از آنکه نوشتن هر هفت جلد تمام شد، تکههایی به آن افزود و هرکدام از آنها را یکی پس از دیگري ویرایش کرد. سه جلد از این رمان با پاراگرافهای ویرایش نشدهای که در نسخهی دستنویس اثر وجود نداشت، با نظارت برادرش رابرت پس از مرگ او منتشر شد. هفت جلد این کتاب در فاصله سالهای ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۷ انتشار یافت. جلد اول این کتاب با هزینهی شخصی پروست چاپ شد چراکه ناشران مطرح، کتاب را رد کرده بودند. چون به نظرشان در آن زیادهگویی شده بود. آندره ژید یکی از مشهورترین ادیتورهایی بود که باید «طرف خانه سوان» را میخواند و نظرش را به ناشر اعلام میکرد. ژید هم با انتشارش مخالفت کرد. سرآخر پروست با نشر گراسِت به توافق رسید که با هزینهی خودش این کتاب را چاپ کند.
در تبلیغات، «طرف خانه سوان» اولین جلد از رمانی سه جلدی معرفی شد. در سال ۱۹۱۴ پس از انتشار این کتاب، آندره ژید که خود مانع انتشارش توسط انتشارات ان.ار.اف شده بود، نامهای به پروست نوشت و در آن هم از او معذرتخواهی کرد و هم تبریک گفت. ژید نوشت: «چندین و چند روز است که نتوانستهام کتابت را زمین بگذارم...» ان.ار.اف با خودداری از چاپ رمان تو، جدیترین اشتباهاش را مرتکب شد و من از اینکه خیلی در این مورد نقش داشتهام، شرمسارم. انتشارات گیلمار (وابسته به ان.ار.اف) به او پیشنهاد داد تا جلدهای بعدی را منتشر کند، اما پروست ترجیح داد همکاریاش با انتشارات گراسِت را ادامه دهد. قرار بود جلد دوم در سال ۱۹۱۴ منتشر شود، اما با آغاز جنگ جهانی اول، انتشارش را به تعویق انداخت. همزمان بنگاه انتشاراتی گراسِت بسته شد چون ناشر به خدمت نظامی رفته بود. این موضوع دست پروست را بازگذاشت تا سراغ گلیمار برود و گلیمار هر شش جلد بعدی رمان را منتشر کرد. در سال ۱۹۱۹ «در سایه دوشیزگان شکوفا» برندهی جایزه ادبی گنکور شد. در سالهای ۱۹۲۰ و ۱۹۲۱ «طرف گرمانت ۱» و «طرف گرمانت۲» منتشر شدند. چهارصد صفحه اول «سدوم و عموره» در انتهای «طرف گرمانت ۲» و بقیه در دو جلد «سدوم و عمره۱» (۱۹۲۱) و «سدوم و عموره۲» (۱۹۲۲) به چاپ رسید. این آخرین جلد «در جستوجوی زمان از دست رفته» بود که پیش از مرگ پروست در نوامبر سال ۱۹۲۲ منتشر شد. «اسیر»، «گریخته» و «زمان بازیافته» نیز بهترتیب در سالهای ۱۹۲۳، ۱۹۲۵ و ۱۹۲۷ منتشر شدند.
بسیاری از منتقدان، «در جستوجوی زمان از دست رفته» را به معنای دقیق کلمه رمان مدرن دانستهاند. این رمان بر نویسندگان حلقهی بلومزبری تأثير ویژهای گذاشت. ویرجینیا وولف، مشهورترین عضو این حلقه در سال ۱۹۲۲ اینچنین علاقهاش را به «در جستوجوی زمان از دست رفته» نشان داد: «کاش میتوانستم چیزی مثل این بنویسم!» هارولد بلوم، منتقد سرشناس ادبی این رمان را یکی از آثار بزرگ ادبی قرن بیستم نامیده است. ولادیمیر ناباکوف نیز در سال ۱۹۴۵ در یک مصاحبه «اولیس» جیمز جویس، «مسخ» کافکا، «پترزبورگ» بییرلی و نصف اول «در جستوجوی زمان از دست رفته» را بهترین آثار داستانی قرن بیستم معرفی کرد.
«در جستجوی زمان از دست رفته» با همهی قدرتش، گناهی غیرمحسوس را به تمام علاقهمندان ادبیات و نویسندگانی که این رمان را نخواندهاند، تحمیل کرده است. شاید هر نویسندهای به آسانی بتواند بگوید که فلان کتاب بهمان نویسنده مشهور را نخوانده است، اما اعتراف به نخواندنِ این کتاب بسیار دشوار است. به جرأت میتوان دوستداران ادبیات را به دو دسته تقسیم کرد: کسانی که در جستجوی زمان از دست رفته را خواندهاند، و کسانی که قرار است این کتاب را بخوانند. خواندن رمان جاودانه مارسل پروست، سخت است. این واقعیتی است که نمیتوان انکارش کرد. خیلیها هم سعی کردهاند با کشف علت دشواری این رمان، راهی برای راحت خواندنش بیابند. مارسل کلمنت که در دانشگاه نیویورک تدریس میکند، در درسی با عنوان چگونه میتوان پروست را خواند، میگوید بسیاری از خوانندگان هرگز از صفحهی ۵۰ این رمان جلو نمیروند، شاید چون خودشان را متقاعد میکنند که پروست را خواندهاند. اما اگر آخر «درجستوجوی زمان از دست رفته» را نخوانید، نمیتوانید اولش را بفهمید. بهترین روش برای خواندن این رمان هفت جلدی این است که سریع بخوانید، برای درک کامل طرح داستان بیش از حد تلاش نکنید، چون تا وقتی به آخر کتاب نرسیدهاید، چیز کمی از طرح داستان نصیبتان میشود و وقتی به طرح میرسید، متوجه میشوید چقدر چیزهای مهمتر از طرح داستانی خواندهاید.
رمان «در جستوجوی زمان از دست رفته» بیش از هرچیز به خاطر حجم زیاد و زمینهی حافظه غیرارادی مشهور است. ترجمهی دی.جی انرایت از «در جستوجوی زمان از دست رفته» که در سال ۱۹۹۲ چاپ شد، حجمی نزدیک به یک و نیم میلیون کلمه دارد که نشان میدهد اثر جاودانهی پروست، یکی از بلندترین رمانهای تاریخ ادبیات است. پروست نوشتن «در جستوجوی زمان از دست رفته» را از سال ۱۹۰۸ شروع کرد، اما هستهی اصلی کار در سال ۱۹۰۹ شکل گرفت، او به مدت ۱۳ سال روی نوشتن این رمان وقت گذاشت تا اینکه در پاییز سال ۱۹۲۲، بیماریاش او را از پای درآورد. پروست ساختار این رمان را در ابتدا طرحریزی کرده بود، اما پس از آنکه نوشتن هر هفت جلد تمام شد، تکههایی به آن افزود و هرکدام از آنها را یکی پس از دیگري ویرایش کرد. سه جلد از این رمان با پاراگرافهای ویرایش نشدهای که در نسخهی دستنویس اثر وجود نداشت، با نظارت برادرش رابرت پس از مرگ او منتشر شد. هفت جلد این کتاب در فاصله سالهای ۱۹۱۳ تا ۱۹۲۷ انتشار یافت. جلد اول این کتاب با هزینهی شخصی پروست چاپ شد چراکه ناشران مطرح، کتاب را رد کرده بودند. چون به نظرشان در آن زیادهگویی شده بود. آندره ژید یکی از مشهورترین ادیتورهایی بود که باید «طرف خانه سوان» را میخواند و نظرش را به ناشر اعلام میکرد. ژید هم با انتشارش مخالفت کرد. سرآخر پروست با نشر گراسِت به توافق رسید که با هزینهی خودش این کتاب را چاپ کند.
در تبلیغات، «طرف خانه سوان» اولین جلد از رمانی سه جلدی معرفی شد. در سال ۱۹۱۴ پس از انتشار این کتاب، آندره ژید که خود مانع انتشارش توسط انتشارات ان.ار.اف شده بود، نامهای به پروست نوشت و در آن هم از او معذرتخواهی کرد و هم تبریک گفت. ژید نوشت: «چندین و چند روز است که نتوانستهام کتابت را زمین بگذارم...» ان.ار.اف با خودداری از چاپ رمان تو، جدیترین اشتباهاش را مرتکب شد و من از اینکه خیلی در این مورد نقش داشتهام، شرمسارم. انتشارات گیلمار (وابسته به ان.ار.اف) به او پیشنهاد داد تا جلدهای بعدی را منتشر کند، اما پروست ترجیح داد همکاریاش با انتشارات گراسِت را ادامه دهد. قرار بود جلد دوم در سال ۱۹۱۴ منتشر شود، اما با آغاز جنگ جهانی اول، انتشارش را به تعویق انداخت. همزمان بنگاه انتشاراتی گراسِت بسته شد چون ناشر به خدمت نظامی رفته بود. این موضوع دست پروست را بازگذاشت تا سراغ گلیمار برود و گلیمار هر شش جلد بعدی رمان را منتشر کرد. در سال ۱۹۱۹ «در سایه دوشیزگان شکوفا» برندهی جایزه ادبی گنکور شد. در سالهای ۱۹۲۰ و ۱۹۲۱ «طرف گرمانت ۱» و «طرف گرمانت۲» منتشر شدند. چهارصد صفحه اول «سدوم و عموره» در انتهای «طرف گرمانت ۲» و بقیه در دو جلد «سدوم و عمره۱» (۱۹۲۱) و «سدوم و عموره۲» (۱۹۲۲) به چاپ رسید. این آخرین جلد «در جستوجوی زمان از دست رفته» بود که پیش از مرگ پروست در نوامبر سال ۱۹۲۲ منتشر شد. «اسیر»، «گریخته» و «زمان بازیافته» نیز بهترتیب در سالهای ۱۹۲۳، ۱۹۲۵ و ۱۹۲۷ منتشر شدند.
بسیاری از منتقدان، «در جستوجوی زمان از دست رفته» را به معنای دقیق کلمه رمان مدرن دانستهاند. این رمان بر نویسندگان حلقهی بلومزبری تأثير ویژهای گذاشت. ویرجینیا وولف، مشهورترین عضو این حلقه در سال ۱۹۲۲ اینچنین علاقهاش را به «در جستوجوی زمان از دست رفته» نشان داد: «کاش میتوانستم چیزی مثل این بنویسم!» هارولد بلوم، منتقد سرشناس ادبی این رمان را یکی از آثار بزرگ ادبی قرن بیستم نامیده است. ولادیمیر ناباکوف نیز در سال ۱۹۴۵ در یک مصاحبه «اولیس» جیمز جویس، «مسخ» کافکا، «پترزبورگ» بییرلی و نصف اول «در جستوجوی زمان از دست رفته» را بهترین آثار داستانی قرن بیستم معرفی کرد.
«در جستجوی زمان از دست رفته» با همهی قدرتش، گناهی غیرمحسوس را به تمام علاقهمندان ادبیات و نویسندگانی که این رمان را نخواندهاند، تحمیل کرده است. شاید هر نویسندهای به آسانی بتواند بگوید که فلان کتاب بهمان نویسنده مشهور را نخوانده است، اما اعتراف به نخواندنِ این کتاب بسیار دشوار است. به جرأت میتوان دوستداران ادبیات را به دو دسته تقسیم کرد: کسانی که در جستجوی زمان از دست رفته را خواندهاند، و کسانی که قرار است این کتاب را بخوانند. خواندن رمان جاودانه مارسل پروست، سخت است. این واقعیتی است که نمیتوان انکارش کرد. خیلیها هم سعی کردهاند با کشف علت دشواری این رمان، راهی برای راحت خواندنش بیابند. مارسل کلمنت که در دانشگاه نیویورک تدریس میکند، در درسی با عنوان چگونه میتوان پروست را خواند، میگوید بسیاری از خوانندگان هرگز از صفحهی ۵۰ این رمان جلو نمیروند، شاید چون خودشان را متقاعد میکنند که پروست را خواندهاند. اما اگر آخر «درجستوجوی زمان از دست رفته» را نخوانید، نمیتوانید اولش را بفهمید. بهترین روش برای خواندن این رمان هفت جلدی این است که سریع بخوانید، برای درک کامل طرح داستان بیش از حد تلاش نکنید، چون تا وقتی به آخر کتاب نرسیدهاید، چیز کمی از طرح داستان نصیبتان میشود و وقتی به طرح میرسید، متوجه میشوید چقدر چیزهای مهمتر از طرح داستانی خواندهاید.
مشخصات کتاب در جستجوی زمان از دست رفته (7 جلدی)
مشخصات | |
---|---|
شناسنامه کتاب | |
عنوان : | در جستجوی زمان از دست رفته (7 جلدی) |
ناشر : | نشر مرکز |
نویسنده : | مارسل پروست |
مترجم : | مهدی سحابی |
نوبت چاپ : | 24 |
تاریخ انتشار : | 1403 |
نوع جلد و قطع : | گالینگور - رقعی |
تعداد صفحات : | 4240 |
شابک : | 9789643058975 |
وزن (گرم) : | 5520 |
نوشتن نظر جدید
این محصولات قبلا توسط مشتریان خریداری شده اند شما قصد خرید ندارید؟
شاخهها
- رمان ، داستان کوتاه
- زبان اصلی
- شعر
- تاریخ،فلسفه،سیاست
- ادبیات،نقد ادبی،زبان شناسی
- قرآن،دین،دین پژوهی
- هنر،موسیقی،معماری،عکاسی
- سینما، تئاتر
- فرهنگ و واژه نامه
- روانشناسی،علوماجتماعی،تربیتی
- اقتصاد،مدیریت،حقوق
- کودک و نوجوان
- خانواده،سرگرمی،عمومی
- علمی، فنی، آموزشی
- پزشکی،بهداشت،ورزشی
- لوح فشرده (CD , DVD)
- نشریات
- نقشه،اطلس،جغرافی
- کتابهای 50 درصد تخفیف
مقالات مرتبط با محصول
مقاله مرتبط با این محصول وجود ندارد.