فردریش هلدرلین، متفكر و شاعر هم‌روزگار هگل است كه مارس 1770 به دنيا آمد. اهميت اين متفكر و شاعر يك قرن بعد درك مي‌‌شود و مارتين هايدگر بر شعر‌هاي او تفسيري مي‌نويسد و از او به عنوان «شاعر‌ترين شاعر‌ها» ياد مي‌‌كند. هولدرلين ششم ژوئن 1843 از دنيا رفت.

در توضیح پشت جلد کتاب چنین آمده است :

هلدرین در نامه‌ای به مادرش، در توجیه زندگی شاعرانه‌ی خود می‌نویسد: :

« نمی ‌توان دانشمند یا بازرگان بود و در عین حال شاعر هم. در آن صورت یک مقصود قربانی مقصود دیگر می‌شود. کوتاهی در شغل، فرار از مسئولیت در قبال دیگران است و کوتاهی در هنر ، گناه در حق ودیعه‌ای خدایی. آتش مقدس رسالت را نمی‌توان در حد شعله‌ی اجاق خانه پایین آورد.»

این شاعر جوان می‌خواست پاکبازانه همسو با هویت خود زندگی کند. پایداری بر این اصل – آن هم در روزگار غربت هنر – راز ماندگاری شعر اوست، و همزمان فاجعه‌ی سرنوشت‌اش.