نویسنده : اریش فرید
   ترجمه : سعید رضوانی
 

اریش فرید در شعرهای هشدار به عنوان شاعرِ جهانی که تجربۀ جنگ جهانی دوم را پشت سر دارد، به دور از هرگونه خوش خیالی با مخاطبی که او نیز در همین جهان زندگی می کند، سخن می گوید، از فراموش کردن بر حذر می دارد و پنهان کردنِ عمقِ فاجعه را محکوم می کند. او در این مجموعه خود و مخاطب ِ خود را از خطرهایی که کماکان در کمین بشریت است، آگاه می سازد. این خطرها تنها به جنگ و عواقبِ آن محدود نمی شود؛ فرید بر هر آن چه انسانِ مدرن و جهانِ او را تهدید می کند، انگشت می گذارد. این است که هشدار دادن نسبت به از خود بیگانگی از محوری ترین تلاش های او در شعرهای هشدار است.

اریش فرید را از شاعران بزرگ آلمانی زبان در قرن بیستم می دانند. وی سال ۱۹۲۱ میلادی در وین به دنیا آمد و سال ۱۹۸۸ در بادِن-بادِن (آلمان) درگذشت. فرید، اگرچه نخستین بار با شعرهای عاشقانه مورد توجّه عامّۀ علاقمندان به شعر آلمانی قرار گرفت، چه در شعر و چه در زندگی همواره سیاسی بود و با جریان ها و وقایع سیاسی-اجتماعی مخرّبِ دورانِ حیاتش، از جمله نازیسم و جنگِ ویتنام، مخالفت کرد. موضع گیریِ سر سختانۀ فرید در دفاع از عزّت و آزادیِ انسان، بدون توجّه به مرزهای سیاسی، ملّی و جغرافیایی، او را در معرض حملات تند قرار داد و سال ها از توجّهی که در خورِ وی بود، محروم کرد، تا این که سرانجام در اواخر عمرش ارزش کار ادبی او دانسته شد و جوایز بزرگی چون «جایزۀ ادبی برِمِن»، «جایزۀ دولتِ اتریش» و «جایزۀ گِئورگ بوشنِر» به او اهدا گردید.