در شبی با هوای صاف و به دور از هرگونه منبع نوری که ساخته‌ی دست بشر باشد، روی زمین دراز بکشید. چشمان خود را ببندید. پس از چند دقیقه، چشمان خود را در مقابل گنبد پر ستاره‌ی آسمان بگشایید. دچار نوعی سرگیجه خواهید شد. چسبیده بر سطح کشتی، احساس می‌کنید مسافری در فضا هستید. جذبه‌ای را که چنین وضعیتی برای‌تان به ارمغان می‌آورد تا جایی که می‌توانید بچشید. مکاشفه‌ی خود را در کاینات از این نقطه آغاز می‌کنید….

‌این شروع کتاب زیبای اتم‌های سکوت است. کتابی کاملا علمی و کاملا ادبی. کتابی که تنها کتاب عامه فهمی ‌می‌دانم در اختر فیزیک که از آن لذت بردم و متن شاعرانه‌ی آن در آمیخته با حقایق علمی و نه تخیلات علمی به راحتی خواننده را تا پایان همراه خود می‌کشاند. شما با مفاهیم علمی فیزیک کلاسیک و اخترفیزیک که برای بحث در مورد موضوع کتاب لازم است به زبان ساده و بدون هیچ فرمولی آشنا می‌شوید. هوبرت ریوز (Hubert Reeves) از قضا نویسنده‌ای است شاعر مسلک و اختر فیزیکدان هسته‌ای است. پس دو هنر را یکجا دارد و در این کتاب و کتاب‌های دیگر خود نیز نشان می‌دهد که توانایی استفاده از هر دو را یکجا دارد.