این کتاب حاوي چهار گفتار دربارة آراي ماكس شِلِر انديشه‌مند آلماني (1874-1928) است. آراي شلر مستقيماً بر جريان‌هايي مانند پديدارشناسي، انسان‌شناسي فلسفي و جامعه‌شناسي معرفت تأثيرگذار بوده و اساساً در تكوين آن جريان‌ها دخالت داشته‌اند.

نخستين مقاله به معرفي كُلّي و مقدماتي آراء و آثار او اختصاص دارد و مراحل گوناگون زندگي فكري او را نشان مي‌دهد، به ويژه ديدگاه و روش‌شناسي شلر را در نحوة بررسي انسان و نيز راجع به نظرية شناخت روشن مي‌سازد. گفتار دوم به تأثير شلر و برخي از دستاوردهاي او در زمينة فكري پديدارشناسي مي‌پردازد. مقالة سوم به موضوع زمان مي‌پردازد كه از مفاهيم اصلي پديدارشناسي است. آخرين مقاله به مفهوم بنيادي ديگري در جريان پديدارشناسي مي‌پردازد كه مفهوم «بين‌الاذهانِ استعلايي» است. نخستين مقاله نوشتة پيتر كوستنبام، دومي نوشتة پيتر سپيدر و دو مقالة آخر نوشتة مانفرد فرينگز است.