این کتاب شامل یادداشت‌هایی از مهدی اخوان ثالث، رضا براهنی، یدالله رویایی، محمد حقوقی، محمدرضا شفیعی کدکنی، پرویز خانلری و دیگران است.

سیاوش کسرایی در منظومه «آرش کمانگیر» که از سوی مفهومی اساطیری را با پشتوانه دانش و شعور سنجیده‌ای بر محور وجود قهرمانی افسانه‌ای به نام «آرش کمانگیر» سروده که می‌تواند یادآور شاهنامه باشد. شاعر در سرایش این شعر سعی داشته تا تفکری آزاد و فراتر از سلیقه را به‌کار گیرد.

کسرایی در این مجموعه مفهومی اساطیری را با پشتوانه‌ی دانش و شور و شعور سنجیده‌ای بر محور وجود قهرمانی افسانه‌ای به نام «آرش کمانگیر» سروده است و به لحاظ تأثیر و قوت زیبایی‌شناختی هنری و همچنین درون ساخت مستحکم شعری، یادآور شاهنامه فردوسی بزرگ است.

از زمان انتشار این منظومه تاکنون دست‌کم بخش عمده آن در ذهن و خاطره‌ی بسیاری از مخاطبان از هر طیفی بر جای مانده است.

دلیل درخشش و ماندگاری منظومه «آرش کمانگیر» این است که رها از هر نوع دیدگاه محدود و آزاد از تفکر و پسند و سلیقه‌های خاص و مشخص سروده شده است.

در یادداشت مهدی اخوان ثالث بر این مجموعه می‌خوانیم: «من یک نسخه از آرش کمانگیر دارم که اگر آن را ببینید، از مقدار حاشیه‌هایی که بر آن زده‌ام، شگفت‌زده می‌شوید. این اثر آن‌چنان زبان حماسی ندارد و جز اول و آخر آن که بسیار خوب است و انصافا بسیار زیبا، در بقیه آن زبان حماسی به کار برده نشده است.»