«زنان در شاهنامه» رساله‌ی دکترای پروفسور جلال خالقی است. در پیش‌گفتار کتاب نویسنده می‌کوشد که نقش زنان را در اسطوره‌شناسی‌ آسمانی ایران روشن کند.

زنان شاهنامه به‌عنوان مادر زندگی را وقف فرزندان خود می‌کنند. مانند فرانک ـ مادر فریدون ـ یا تهمینه ـ مادر سهراب ـ و جریره ـ مادر فرید. در عشق، از خود گذشته‌اند. مدام خواستار آنند که برای اثبات عشق خود هرچه دارند نثار کنند و از خطر هراسی ندارند. منیژه که بانویی شاهزاده است به‌خاطر بیژن از خانواده‌اش جدا می‌شود و برای فراهم ساختن غذای او، نان گدایی می‌کند. و رودابه در عشق خود به زال، حتی هنگامی که پدرش او را تهدید به کشتن می‌کند از مرگ نمی‌هراسد. از لحاظ قهرمانی زنانی مثل گردآفرید همانند مردان دلاور بوده‌‌اند و در عین حال لطیف و پر از زنانگی. آنها شخصیت‌هایی پرشور، سرزنده، باحرارت و شهامت و هوشمندی و تاحدودی مستقل هستند.

این کتاب مجموعه تحقیق و بررسی درباره‌ی زنان در شاهنامه است که به همت پژوهشگری دانا و مسلّط بر ادب فارسی و اسطوره‌شناسی‌ انجام گرفته است. برگردان فارسی «زنان در شاهنامه» از انگلیسی‌ به قلم دکتر احمد بی‌نظیر است.