این کتاب ۱۱ داستان کوتاه را از این نویسنده شامل می‌شود و در داستان هایش می‌توان لایه‌هایی از طنز را مشاهده کرد. این طنز موجب شده، داستان‌های این اثر، نقدی بر برخی از مفاهیم اجتماعی باشند. آدم‌های داستان‌های این کتاب، شخصیت هایی هستند که پیشامدهای عجیب و غیرعجیب، آن‌ها را درگیر می‌کند.

در داستان‌های «پایکوبی» می‌توان به هم خوردن ناگهانی آرامش شخصیت‌ها، فعالیت صدا و نور و حضور اشیا را دید. تکانه‌های مضطرب روح انسان در داستان های این کتاب، از زمانه ای می آید که روند اتفاق‌ها بیش از همه سرعت گرفته بود.

عناوین داستان‌های این کتاب به ترتیب عبارت است از: شهود، آخرین تصویر، طعمه، دل گم شده، تیغ و آینه، پرنده روشن، سرگیجه، آب و آتش، شب شغال، پایکوبی، مثل شب‌های دیگر.