به تدریج با پیچیده شدن ساختار جامعه، ساختار رمان نیز پیچیده می‌شود. این دگرگونی توجه به شخصیت‌پردازی را نیز به همراه دارد.شخصیت که در اولین رمان‌های فارسی در حد تیپ و نماینده‌ی طبقه‌ی اجتماعی یا خانواده بوده است، اکنون در ساختار رمان در الویت قرارمی کیرد و به فردیت دست می‌یابد.

این گرایش را در رمان قبل از انقلاب هم مشاهده می‌کنیم اما بیشتر در مورد شخصیت‌های مرد. دگرگونی ساختار اجتماعی در سال‌های پس از انقلاب ، در رمان این دوره تاثیر آشکاری می‌گذاردو از جمله برای اولین باردر تاریخ رمان فارسی ، شخصیت زن به درجه‌ی اعلایی از فردیت دست می‌یابد.

در این کتاب برآنیم تا نقش عوامل جامعه‌شناختی شخصیت ‌پردازی در رمان بعد از انقلاب را در شکل‌گیری رمان مدرن چند صدایی بررسی کنیم.