در پشت جلد این کتاب می‌خوانیم:

روز سه‌شنبه هجدهم ماه مه ۱۹۲۰ (۲۸ اردیبهشت ۱۲۹۹) کشتی‌های جنگی دولت شوروی در مقابل انزلی و غازیان صف کشیدند و بدون اعلان جنگ، چندین گلوله‌ی توپ به طرف غازیان خالی کردند.
دلیل رسمی این حرکت کشتی‌های جنگی شوروی این بود که چون کشتی‌های ضدانقلابی ژنرال دنیکین و عده‌ی زیادی از افسران و تابعین ایشان در انزلی بودند و امنیت دریای خزر را تهدید می‌کردند، پس فرمانده ناوگان سرخ شوروی ولگا-خزر برای حفظ امنیت دریای خزر مجبور شد انزلی را تصرف کند…
در ظاهر، دلیل حمله چنین بود، ولی واقعیت اصلی را نریمان نریمانوف چنین بیان می‌کند: «…هم‌مسلکان من تصمیم کرده‌اند اهالی شرق را از قبیل عثمانی، افغانستان، هندوستان، ایران و غیره، از تحت نفوذ و استیلای دول امپریالیستی نجات دهند… عده فرستادیم که به آن‌ها کمک و سایر رنجبران را با خود همراه نموده، انگلیسی‌ها را از آن مملکت خارج نمایند.»
در پی این سیاست و حضور شوروی‌ها در ایران، جنبش جنگل به رهبری میرزا کوچک خان که از سال ۱۲۹۴ شمسی حرکتی ملی برای مبارزه با بیگانگان آغاز کرده بود، به مرحله‌ی جدیدی وارد شد.

یادداشت‌های «گریگور یقیکیان» که اینک به صورت کتابی در دست شماست، از جمله نوشته‌های باارزش پیرامون وقایع جنبش جنگل از هنگام ورود قوای سرخ است. حضور نویسنده در گرماگرم وقایع و ارتباط او با رهبران نهضت و قوای شوروی، به مطالب «یقیکیان» اعتبار می‌بخشد. به ویژه اینکه او با استفاده از اسناد و مدارک دوران خود به نوشته‌هایش سندیت داده است.