تو مدام از کارهایی که در گذشته انجام نداده ای یا آن ها را بد انجام داده ای گلایه می کنی.طوری که انگار این کار فایده ای دارد.چرا خودت را نمی بخشی و به خودت یادآوری نمی کنی که همیشه بیشترین تلاشت را کرده‌ای؟انسان ها این حق را دارند که به تدریج کامل شوند.

لازم است گذر عمر چیزی جز موی سفید برای ما به ارمغان بیاورد و از این رمان رایحه ی خوش شکلات داغ به مشام میرسد و مانند داستانی فلسفی است...

رمانی جادویی که سرشار از شاعرانگی و اندیشه های مثبت است.رمانی که حقیقتا حال خواننده را بهتر می کند.