ترجمه : مجدالدین کیوانی

 

سده‌ی هفتم هجری عصر شکوفایی و رونق عرفان اسلامی و شاهد ظهور اندیشه‌ها و گرایش‌هایی گوناگون و پرتنوع و چهره‌های برجسته و نامداری چون ابن عربی و مولوی بود. عزیز نسفی نیز از پروردگان این عصر تنوع و رونق به شمار می‌آید. نسفی که از بزرگترین مشایخ صوفی زمان خود بود آثاری فراوان و مهم تصنیف کرد که از حیث وضوح و سادگـی در توضیح طریقت صـوفی ممتـازند و از آنجا که دربردارنده‌ی توصیف‌هایی ارزشمند از جهان‌بینی‌های گوناگون اسلامی زمانه‌ی او هستند به تازگی توجه ویژه‌ی پژوهندگان را به خود جلب کرده‌اند.

در این کتاب که نقل‌قول‌های پرمایه‌ای از آثار نسفی بدان قوت بخشیده، پس از گزارش‌ کوتاهی از زندگی و اوضاع عصر وی، دو مؤلفـه‌ی مهم دیدگـاه فلـسفی و عرفـانی او، هستـی‌شنـاسی و معرفت‌شناسی، تحلیل شده و دیدگاه‌های او درباره‌ی هدف غایی صوفیان و تجارب روحانی و رؤیت‌های عرفا و مدارج کمال معنوی، و نیز موضوع مهم انسان کامل و جایگاه او در نظام آفرینش، نقش او در میان مخلوق و رابطه‌ی نبوت و ولایت تشریح شده است.