نویسنده : ابوالقاسم اسماعیل‌پورمطلق

 

اسطوره‏‌ی آفرینش در کیش مانی بخش مهمی از اساطیر باستانی ایران را تشکیل می‌دهد و به‏‌راستی مکمل اسطوره‌های زرتشتی است. کیش مانوی در صدر مسیحیت در ایران و در بخش‌های پهناوری از شرق و غرب، از چین تا روم رشد کرد و به ادیان و باورهای عرفانی رسوخ کرد. اسطوره‌‏ی آفرینش بیانگر سه دوره ‏ی کیهان‌‏شناختی است و سه دوره‏‌ی آفرینشی را به تصویر می‌کشد که در آن ایزدان مهمی چون زروان، هرمزدبغ، مهرایزد یا میترای مانوی و چندین ایزد دیگر نقش‌آفرینی می‌کنند. این سه دوره شامل عصر زرین پیش از آفرینش مادی، عصر آمیختگی نور و ظلمت و عصر رهایی و رستگاری نور است که در پایان جهان همه‌‏ی ارواح یا انوار رستگار شده و در برابر زروان در بهشت روشنی می‌ایستند و در جاودانگی مطلق در شادی و شادخواری به سر خواهند برد. اسطوره‏‌ی آفرینش مانوی تأثیر شایانی بر اساطیر و عرفان ایرانی داشته است.