ژان پاتریک مودیانو ( - ۱۹۴۵)، نویسنده فرانسوی برنده نوبل ادبیات است.

مودیانو از نویسندگان نوگرای ادبیات مدرن فرانسه است که آثارش هم با اقبال منتقدان ادبی مواجه شده و هم خوانندگان فراوان دارد.
او رمان‌های تاریخی می‌نویسد و اشغال فرانسه به دست آلمان نازی یکی از تم‌های کارش است.

وی که از جمله نویسندگان پرکار به شمار می‌رود و از برخی آثارش اقتباس سینمایی نیز شده، جایزه بزرگ آکادمی فرانسه برای ادبیات را در ۱۹۷۲ دریافت کرد.

او در ۱۹۷۸ جایزه معتبر گنکور را برای رمان «خیابان بوتیک‌های تاریک» کسب کرد.
مودیانو به ویژه پس از دریافت جایزه نوبل، در ایران بیش‌تر شناخته شد و چندین عنوان از آثارش به فارسی ترجمه شد....

 

نثر مودیانو، مهم‌ترین قوت کار نویسندگی اوست. او به کمک این نثر، مخاطب را از همان صفحه‌ی اول با پرسه‌زدن‌های شخصیت داستان همراه می‌کند مهم رفتن است، نه رسیدن. مودیانو جزو معدود نویسندگانی‌ست که می‌داند چگونه با داستان‌هایی از این دست، مخاطبش را تا پایان کتاب با خود همراه نگه دارد و طعم لذتی را به او بچشاند که کمتر جایی می‌تواند آن را تجربه کند: لذت خواندن.

 

قسمتی از این کتاب : 

«آدم می‌توانست ساعت‌ها در آن تراس گفت‌وگو کند. کلماتی پوچ و جملاتی تو خالی، انگار من و او عمرمان را کرده بودیم، وقت اضافه هم گرفته بودیم و دیگر حتی نمی‌توانستیم به گذشته اشاره‌ی کوچکی هم بکنیم. او با نقشش کاملا کنار آمده بود. سرزنشش نمی‌کردم: من هم هرچه‌پیش‌تر می‌رفتم، هر آن‌چه را که در زندگی ام بود، به فراموشی می‌سپردم و هربار که رشته‌ی کاملی از آن پاک می‌شد، احساس خوش سبکبالی به من دست می‌داد.»