این کتاب زندگی بزرگان فوتبال از دوره‌ای به دوره دیگر را از صافی نگاهی لبالب از شور مرور کرده و تصویر شاعرانه‌ای از ستاره‌ها در روزهای خوب و بدشان را به تصویر کشیده است.

در در کتابش به این بازیکنان پرداخته: ریکاردو زامورا، جوزپه مئاتزا، فریتس والتر، آلفردو دی استفانو، فرانس پوشکاش، لِو یاشین، بابی چارلتون، گارینشا. پله، فرانتس بکن بائر، اوزه بیو، جرج بست، گرد مولر، یوهان کرایف، کوین کیگان، کنی دالگلیش، دینو زوف، فرانکو بارسی، میشل پلاتینی، پائولو مالدینی، دیگو مارادونا، سوکراتس، مارکو فن باستن، لوتار ماتیوس، تونی آدامز، روماریو، استویچکف، پل گاسگوئین، آندره‌س اسکوبار، اریک کانتونا، دنیس برکمپ، روبرتو باجو، گابریل باتیستوتا، رائول، آلساندرو دل پیرو، جان تری، رونالدو نازاریو، روبرتو کارلوس، لوئیس فیگو، الیور کان، آلن شیرر، آندره‌ی شوچنکو، زیدان، خاویر زانتی، دیوید بکام، استیون جرارد، پل اسکولز، اوله گونار سولشایر، پائولو دی کانیو، جیانلوییجی بوفون، فابیو کاناوارو، فرانچسکو توتی، پاتریک ویرا، تیری آنری، کارلس پویول، رونالدینیو، ژاوی، اینیستا، فرناندو تورس، وین رونی، فیلیپ لام، کاکا، زلاتان ایبراهیموویچ، گرت بیل، آندره ی پیرلو، دیگو کاستا، کریستیانو رونالدو، لیونل مسی، نیمار...

در بخشی از کتاب می‌خوانیم:

 

«...توپ به جستجویش برخاسته، به رویش لبخند زده، بر پایش نشسته. توپ به بازیکن نیاز داشته و بازیکن به توپ. آنها سرخوشانه و رقص‌کنان جلو رفته‌اند و جلو... زمان سپری شده و توپ نغمه بی‌وفایی سر داده، ناز کرده و دل از بازیکن کنده. کنده و به آغوش دیگری خزیده.

بازیکن چشم در چشم عاشقان سینه چاکی که دعای خیر سر می‌دادند دوخته و دریافته عاشقان دیروزش هیبت جلادها را گرفته‌اند. بازیکن شده تنهاترین تنهای دنیا. رفته و کفش‌هایش را درآورده، آب دهانش را قورت داده و گوش‌هایش را گرفته. گرفته تا نفرین تمام شدن را نشود...».

 

به نقل از سایت عصر ایران